حرکت پرشُکوه

ساز حمایت از انقلاب بار دیگر کوک شد؛ نوای انقلابی و بصیرت جویی مردم بار دیگر از جای‌جای ایران اسلامی به چشم و گوش رسید تا حماسه‌ای دیگر در تاریخ درخشان انقلاب اسلامی ثبت شود. هفته گذشته مردم تهران هم بعد از حماسه‌آفرینی مردم در شهرستان‌ها، سنگ تمام گذاشتند؛ جوشش غیرت ایرانی‌ها در برابر آشوبگرانی که از چند روز گذشته، شهر به شهر به نمایش گذاشته شده بود، دوشنبه هفته پیش در تهران به اوج خود رسید. میدان انقلاب تهران میزبان انبوهی از مردم ولایتمدار و بصیری بود که با وجود گلایه‌مندی‌های اقتصادی و مشکلات معیشتی، به فراخوان انقلابی لبیک گفتند تا «حسین زمانه» را در ادامه مسیر تنها نگذراند.
ماجرا از آنجا شروع شد که اجرای مصوبه مدیریت مصرف سوخت باعث بروز اعتراضاتی در بین مردم شد؛ فضایی که باعث شد تا برخی از آب گل‌آلود آن، ماهی بگیرند و دست به اغتشاش و آشوب بزنند. این آشوب که چند روزی آرامش و امنیت را از مردم سلب کرده بود با نطق انقلابی، بهنگام و شجاعانه رهبر معظم انقلاب و پای‌کار آمدن نیرو‌های امنیتی و انتظامی عقب رانده شد و با حضور حماسی مردم بصیر ایران در شهر‌های مختلف و دفاع از «اقتدار و امنیت» خاموش شد. اما حضور مردم به معنای کم‌رنگ شدن مطالبات و دغدغه‌های معیشتی آن‌ها نبوده و نیست، بلکه به معنای این است که مردم نمی‌خواهند دردِ دل خود را با منافقین و سلطنت‌طلبان و نفوذی‌ها به اشتراک بگذارند. مردم آمدند تا نشان دهند راه آن‌ها از آشوبگران و اغتشاشگران جداست و می‌دانند که شعله‌های آشوب تنها تنور دشمنان را گرم می‌کند و علاج ابراز اعتراضات آن‌ها از محمل قانونی و رسیدگی به آن نیست؛ تنوری که چند روزی با «آتش شرارت» آشوبگران حسابی گرم شده بود. مردم آمدند تا نشان دهند بر عهد چهل‌ساله خود ایستاده‌اند و از انقلاب- که میراث امام خمینی (ره) و ثمره خون شهدا است-حمایت می‌کنند. به همین دلیل است که رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر خود با بسیجیان می‌فرمایند: «لازم میدانم تکریم و تعظیم عمیق خودم را به ملت بزرگ ایران به مناسبت حرکت پُرشکوهی که این چند روز انجام دادند، تقدیم کنم. حقیقتاً ملت ایران یک‌بار دیگر ثابت کرد که قدرتمند و باعظمت است.»
در حقیقت حضور حماسی و تماشایی مردم در شهر‌های مختلف، بیش از همه نشانگر حمایت از انقلاب و نظام جمهوری اسلامی است. از طرفی این حضور یک نوع ابراز برائت از رفتار‌های آشوبگرانه و «نه» بزرگ به ویرانی طلبی و اغتشاش بود. هرچند رسانه‌های خارجی و بوق‌های تبلیغاتی آن‌ها در چنین مقاطعی کور و کر می‌شوند و این حضور حماسی را از تیغ سانسور می‌گذرانند، ولی اغتشاش عده‌ای اراذل‌واوباش که اجیرشدگان دشمنان‌اند را در بوق و کرنا می‌کنند و روز‌ها بر سر آن بحث‌های کارشناسی می‌کنند، اما این شگرد رسانه‌های دشمن نوعی «تصویرسازی غلط» از خود و دیگری است تا مردم را از درک حقیقت بازدارند.
مردم با سبک و سنگین کردن شرایط کشور، دفاع از اصل اصیل انقلاب و آرمان‌ها را بر هر چیزی مقدم دانستند تا مبادا با موج‌سواری اشرار، آب به آسیاب دشمن ریخته شود؛ اما منطق حضور مردم به معنای نادیده گرفتن مشکلات معیشتی آن‌ها نیست. مسئولان و دولتمردان نیز باید این حضور تماشایی را به‌پای مشکل نداشتن آن‌ها نگذراند و گوش شنوایی برای شنیدن گلایه‌های دردمندانه مردم داشته باشند و از همه مهم‌تر، پای‌کار باشند!